تبیین نقش دوسوتوانی سازمانی در تأثیرگذاری فرهنگ نوآور و حافظه سازمانی بر عملکرد توسعه محصول جدید

امروزه ارائه بهترین عملکرد توسعه محصولات جدید، به اساسی­ترین دغدغه مدیران شرکت­های دانش­بنیان مبدل شده ­و می­کوشند تا با بهره­گیری از تکنیک­های ­مختلف، به عملکرد برتر دست یابند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر فرهنگ نوآور و حافظه سازمانی بر عملکرد توسعه محصول جدید با تبیین نقش میانجی دوسوتوانی سازمانی می­باشد. پژوهش حاضر بر اساس هدف، یک تحقیق کاربردی و براساس چگونگی به دست آوردن داده‏های مورد‌نیاز، از نوع پژوهش‏های توصیفی می‏باشد. جامعه آماری پژوهش، شرکت­های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران بود. برای به دست آوردن حجم نمونه از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای و فرمول ­کوکران استفاده شد. برای جمع­آوری داده­ها نیز از 5 پرسشنامه محقق­ساخته و با اقتباس از پژوهش­های لی و همکاران (2016 و 2017)، دونهام و بورت (2014)، هاروی (2012)، چن و همکاران (2015) و پارکر و بری (2015) استفاده شد که روایی آن از طریق روایی صوری و پایایی آن نیز با آلفای کرونباخ محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از مدل­سازی ­معادلات ­ساختاری و نرم­افزار LISREL استفاده شده است. یافته­ها نشان­ داد که فرهنگ نوآور و حافظه سازمانی به صورت مستقیم و غیر مستقیم (از طریق دوسوتوانی سازمانی) بر عملکرد توسعه محصول جدید تأثیر معناداری دارد و فرهنگ نوآور بر حافظه سازمانی تأثیر مثبت دارد. علاوه بر این، یافته‎ها موید آن است که فرهنگ نوآور و حافظه سازمانی می‎توانند از طریق اکتشاف و بهره‎برداری به بهبود عملکرد توسعه محصول جدید در شرکت­های دانش­بنیان بیانجامند.